10-08-07 (pt.)
Luoyang. Docieramy na miejsce o 1:00am. Nic już nie jeździ o tej godzinie i jesteśmy zmuszeni szukać noclegu. Dwie przecznice od dworca (już bez pomocy „babuszek” – trzeba się nauczyć znaczków na hotel – binguan) znajdujemy bardzo porządny hotelik (60Y/pokój).
O: polecamy zawsze jak najszybciej uciekać od naciągaczy różnej maści sprzed dworców i samemu szukać sobie hotelików. Na pewno w pobliżu cos się znajdzie, ew. trzeba będzie kogoś zapytać, można wybrać cos przytulnego i nie trzeba płacić za „doprowadzenie”.
Rano autobusem #81 (3Y) jedziemy do Longmen (80Y).
P: Po drodze śniadanko w knajpce.
Bardzo okazały kompleks jaskiń z rzeźbami Buddów (Budd?!) różnych rozmiarów. Spaceruje się wzdłuż rzeki, po jej obu stronach. Obejście całości zajmuje kilka godzin, lecz naprawdę warto! Panuje bardziej autentyczny klimat, niż w większości zabytków, ciekawiej, większa różnorodność niż w Leshan.
P: Pogoda tylko nieco niedopisuje, ale nie jest zimno mimo mżawki.
Monuments – Rewolucja kulturalna… z tego, co czytaliśmy i widzieliśmy w czasie jej trwania multum zabytków uległo zniszczeniu. Większość rzeczy, które teraz się ogląda sprawia wrażenie, że zostały wyprodukowane w Disneylandzie i rok temu tam wstawione… Trzeba jednak przyznać, że może właśnie dlatego miejsca turystyczne są zadbane, wszystko jest ładnie odmalowane (przygotowania do Olimpiady). Nie mniej jednak brakuje nieco autentyczności, mistycyzmu, klimatu i spokoju…
Wracamy na dworzec autobusowy do Luoyang i jedziemy do Shaolinu (16Y). Docieramy, gdy już wszystko zamykają, tylko udaje im się nas wykasować na 100Y za wstęp.
O: można pewnie wejść pod wieczór do kompleksu i nie płacić wstępniaka. Nie zobaczy się co prawda świątyni wewnątrz (i tak odbudowana), las pagód tylko zza płotu, ani nie wejdzie do szkoły na pokaz kung fu, ale można pokazy obejrzeć, które odbywają się koło drogi i jest to tańsza opcja dla „nie-maniakow” Bruce Lee ;)!
Podążamy w mniej uczęszczaną część parku i nocujemy przy ścieżce z zejściem schodami do rzeki – super!
P: zimno... brrr...